Δημήτριος Λιγνάδης
«
Όνειρα πλάνα »
Ποίημα
Δημοσίευση
1909
Ετήσια
περιοδική έκδοση
«
Πανελλήνιον
Ημερολόγιον του έτους 1909 »
« Όνειρα
πλάνα »
Μέσ
στη φτωχή μου κάμαρα συλλογισμένος μένω.
τόσες
χρυσές ελπίδες μου τις βλέπω εκεί νεκρές,
κανένα
φως, ούτε όνειρο κανένα δεν προσμένω,
κι’
η θλίψη μου είνε άμετρη κ’ οι λύπες μου πικρές.
Ξάφνω
η πόρτα μου έτριξε και στο θαμπό το φως,
που
το κανδήλι μου έχυνε την κόρη βλέπω μπρος μου,
στα
στήθη μου ξανάζησεν ο πρώτος μου ο παλμός,
στα
χείλη της αγάπης μου βρήκα ξανά το φως μου.
–
Έλα, μή φεύγης πιά ’πό δω και μ’ απεκρίθη εκείνη,
«
Ως την αυγούλ’ αγάπη μου θα μείνω συντροφιά»¨
το
φτωχικό λυχνάρι μου, σιγά σιγά, όλο σβύνει,
κ’
εγώ μονάχος ξύπνησα μ’ αγέλαστη καρδιά.
Σμύρνη
Δημήτριος Μ. Λιγνάδης
[ το ποίημα
του Δημητρίου Μ. Λιγνάδη
« Όνειρα πλάνα »
δημοσιεύθηκε στην ετήσια
περιοδική έκδοση
« Πανελλήνιον
Ημερολόγιον του έτους 1909 »
( εκδότες: Άγγελος Σημηριώτης, Περικλής
Αγγελίδης )
Κωνσταντινούπολη, [1908], σ.
273. ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ
ΠΟΙΗΤΗΣ”
[ ανάρτηση 20 Ιουλίου 2022 :
Δημήτριος Μ. Λιγνάδης, «Όνειρα πλάνα», ποίημα ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.