Γιάννης Κοκκινάκης
«
Debudo »
(
ντεμπούτο )
ποίημα
δημοσίευση
1944 περ. « Ορίζοντες »
“ Debudo ”
Στου αποψινού χορού την πολυτέλεια
Εσείς Κυρία Μονταίν, δέστε και πέστε !
και το φράκο μου δεν είναι στην
εντέλεια
Και η έξωμος εσθής της χάρμα ιδέσται ;
Με πόση προσοχή – αν ξέρατε ! – φροντίσαμε
Να μην είμαστε κατώτεροι απ’ τους άλλους
!
Μέρες και μέρες μαθητούδια εκαταντήσαμε
Ν’ ακούμε όλο δασκάλους – παπαγάλλους.
Τί «μάι ντάρλιγκ», τί κλισέ
φιλοφρονήματα
Και πως γινήκαμε έτσι γρήγορα ξεφτέρια
!
Ζευγάρι νευροσπάστων – πλήθος νήματα
Και τα κινούν τα ίδια μας τα χέρια !
Στα χείλη μας από ενωρίς καρφώσαμε
Το πιο ηλίθιο χαμόγελο ψυγείου.
Γνώμες αλλόκοτες και χτυπητές μορφώσαμε
Με ακρίβεια να τις πούμε ωρολογίου.
Έπρεπε, βλέπετε, καθώς θα εντεμπουτάραμε
Στων σμαρτ, τους κύκλους, να μη λείπη
τίποτα
Ώρες σε πρόβες μεταξύ μας εκορτάραμε
Κ’ εμάθαμε να λέμε αργκώ ξετσίπωτο !
Έτσι με τέτοια πανοπλία – λόρδοι
ολόφτυστοι
Φτάσαμε απόψε εδώ οι νεοφώτιστοι.
Γιάννης Δ. Κοκκινάκης
[ Το
σατιρικό ποίημα
του Γιάννη Δ. Κοκκινάκη
« Debudo »
δημοσιεύθηκε
στο περ.
« Ορίζοντες »,
Αθήνα,
(δντής:
Μάριος Βαϊάνος),
Χρόνος
Α΄, τεύχος 1, Ιανουάριος 1944, σ.
17. ]
(
το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ
ΠΟΙΗΤΗΣ”
[ ανάρτηση 12 Σεπτεμβρίου 2022 :
Γιάννης Κοκκινάκης, «Debudo», ποίημα ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.