Αχιλλεύς Ηρακλ.
Κωνσταντινίδης
«
Σόδομα και Γόμορρα »
ποίημα
δημοσίευση
1899 περ. « Αττική Ίρις »
« ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ »
Παλαβωμένοι εφεύγαμε την άγρια καταστροφή
Των κόσμων όπου εφτιάναμε, των κόσμων όπου εζούσα –
Μά εκείνη στρέφει πίσω μας με μιά προαίσθησι κρυφή
Κ’ έγεινε στήλη αλάτινη, η ζωντανή μου η Μούσα.
Έτσι κ’ εγώ μαρμάρωνα όταν γυρνούσα ξαφνικά
Να ιδώ εκείνους π’ άφηνα με πόνους και λαχτάρες. –
Άχ ! έβλεπα που
εδάκρυζαν στα γέλοια τα σατανικά
Και οι κόσμοι μου σωριάζοντο με τρομερές κατάρες…
Τώρα σκυφτός το δρόμο μου κ’ εγώ τραβώ το μακρυνό
Που διάπλατος, παντέρημος κι’ απόσκιος ανεσαίνει. –
Κι’ ούτε σ’ εκείνο στρέφομαι το πυροκόκκινο βουνό
Που απόμεινε η αχώριστη Μούσα μου στηλωμένη…
Αχιλ. Ηρακλ. Κωνσταντινίδης
[ το
ποίημα
του Αχιλ. Ηρακλ. Κωνσταντινίδη
« Σόδομα και
Γόμορρα »
δημοσιεύθηκε
στο περ.
« Αττική Ίρις
»,
Αθήναι,
( δντής: Χρήστος Κονταξάκης )
Έτος Α΄, τεύχος 22-23, 1 Ιανουαρίου 1899, σ. 173. ]
( το πρωτότυπο σε
πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ
ΠΟΙΗΤΗΣ”
[ ανάρτηση 3 Σεπτεμβρίου 2022 :
Αχιλ. Ηρακλ. Κωνσταντινίδης, «Σόδομα και Γόμορρα», ποίημα ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.