Μελικέρτης ( Θρασύβουλος Σταύρου )
«
Το τσάϊ
»
ποίημα
δημοσίευση
1918 περ. « Πυρσός »
Στ’
ακριβό κινέζικο θα πιώ φλετζάνι.
Καθάρια
πορσελάνη !
Διάφανο
και φεγγερό και ωριό κοχύλι.
Χάϊδι
απαλό στα χείλη.
Θάλασσας
κυματισμός ασημωμένης,
φεγγαροφιλημένης.
Δουλεμένα
τεχνικά τα χρώματα όλα,
μουντά
και φεγγοβόλα,
τα
χρυσά και τα γιουλιά και τα γαλάζια
–
ρουμπίνια και τοπάζια –
έναν
κόσμο τραγουδούν αλαργινόνε,
χαρά
τώνε ματιώνε –
Γύρο
από φωτόπλαστα νησιά απαλένια
τα
πέλαα κρουσταλλένια.
Σε
ξανθές ακρογιαλιές, στο κύμα πλάϊ,
που
παίζει και γελάει,
και
πιό κει, στα σύδεντρα ριζά τ’απόσκια,
τ’αερινά
τα κιόσκια.
Σύγνεφα
αχνοπούπουλα. Χρυσά λουλούδια.
Χιονάτα
πεταλούδια.
Πάνω
σε πολύχρωμα χαλιά, με τάξη,
ντυμένες
στο μετάξι,
να
κ’ οι δοξαρόφρυδες Κινεζοπούλες
σταράτες
και μικρούλες.
Κέρνα
με τ’αρώματα της Κεϋλάνης
στο
φως της πορσελάνης.
Κέρνα
το ξανθό πιοτό σαν τα μαλλιά σου .
γλυκό
σαν τα φιλιά σου.
Κέρνα
με, ν’απλώσουνε τ’ανάερα μύρα,
Ξανθή
νεφέλη, γύρα
στην
ξανθήν αγάπη μας. Στα φωτονήσια
θά
να τη φέρουν ίσια
τα
κρουσταλλορέματα, στο φως ν’ανθίση
και
να μοσκοβολήση
σα
λουλούδι ξωτικό. Σαν πεταλούδα
θα
πλέη μές στα βελούδα
των
απαλοσύγνεφων. Κι’ αν κάποια ορμήση,
σαν
το κακό μελίσσι,
έγνια
μαύρη ή συλλοή, καμιά μικρούλα
θα’ρθή
Κινεζοπούλα
σιώντας
τη βεντάλια της και θα τη διώξη
μην
τύχη και μας σκρώξη.
Μελικέρτης
[ Το
ποίημα
του Μελικέρτη,
(φιλολογικό
ψευδώνυμο του Θρασύβουλου Σταύρου),
« Το τσάϊ
»
δημοσιεύθηκε
στο περ.
« Πυρσός »,
Αθήνα,
( δντής: Πάνος Δ. Ταγκόπουλος )
τεύχη
9-10, Απρίλης-Μάης 1918, σ. 73-74. ]
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ
ΠΟΙΗΤΗΣ”
[ ανάρτηση
21 Σεπτεμβρίου 2022 :
Μελικέρτης
(: Θρασύβουλος Σταύρου),
«Το τσάϊ»,
ποίημα ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.