Δημήτρης Παπαδίτσας - "Γκουντιέρεθ" - ποίημα, 1947 - δημοσίευση περ. "Φοίνικας"

 

Δημήτρης Παπαδίτσας

« Γκουντιέρεθ »

ποίημα, 1947

δημοσίευση περ. « Φοίνικας »

 

 

 

 

 

 

 

                         « ΓΚΟΥΝΤΙΕΡΕΘ »

 

 

Οι δυνατοί περιμένουν το θάνατο πιό δυνατοί

Χαίρε Γκουντιέρεθ, έμαθες να σωπαίνεις και τούτο είναι μια νίκη

Έμαθες να ξεδιπλώνεις το στήθος σου και να το κάνεις τοπείο

Πότε άγριο μες στις λάσπες της Σιβηρίας πότε ξανθό νησιώτικο του Αιγαίου

Πότε ζεστό και πεισματάρικο μελαψό τοπείο της Βολιβίας

Ακούω το βήμα σου κι’ είναι σαν ν’ ακούει κανείς να τρίζουν

Οι ρίζες των πιο ψηλών δέντρων της γης, βλέπω τα μάτια σου

Κι’ είναι σαν να βλέπει κανείς τη νεότητα μέσα τους

Που υπόσχεται πως «δεν θα εγκαταλείψει τη θέση της»

Ακούω το βήμα σου μά το ακούω Γκουτιέρεθ όχι σαν τον Μπουσταμέντε

Ούτε σαν τους πονηρούς διπλωμάτες, μά όπως το ακούν οι ψαράδες απ’ τη θάλασσα

Οι μεταλλορύχοι απ’ τα πηγάδια τους, οι χτίστες απ’ τον ουρανό

Οι Έλληνες απ’ την ελπίδα τους, τα παιδιά απ’ τα παραμύθια τους

Ανθυπολοχαγέ Μπουσταμέντε τόλμησες μά δεν πίστεψες ποτέ

Πως οι μεγάλες τόλμες είναι για τους μεγάλους τολμηρούς.

 

 

                                              ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΙΤΣΑΣ

 

 

 

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Δημήτρη Παπαδίτσα

« Γκουντιέρεθ »

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Φοίνικας »,

Αθήνα,

  ( δνταί: Λευτέρης Καρβέλας, Αντρέας Σταθόπουλος )  

αριθ. 1, Ιούλιος 1947, σ. 11. ]

 

                                 ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )

 

 

 

 

 

 

Η δημοσίευση του ποιήματος από το περ. «Φοίνικας»:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com