Νίκος Αποστολίδης - "Τελευταία επιφώνηση" - ποίημα - δημοσίευση 1944 - περ. "Ξεκίνημα", Θεσσαλονίκη

 

Νίκος Αποστολίδης
« Τελευταία επιφώνηση »

ποίημα

δημοσίευση 1944  περ. « Ξεκίνημα »         

 

 

 

 

 

 

                  « Τελευταία επιφώνηση » 

 

 

Ι.

 

Έρχεσαι βιαστικά με βήματα που μοιάζουν με πουλιού περπάτημα

Απρόοπτα σαν της ακτής το γλάρο που τρέχει στο προϋπάντισμα

Του μακρινού καραβιού στα βάθη πέρα της θάλασσας

Βλέπεις με ιλαρό μάτι

τη χαραυγή που μοσκοβολάει βιολλέτες

Με χέρια κατάφορτα από λάσπη αγκαλιάζεις το μάκρος του δρόμου

Αδιάφορο δελφίνι κυριαρχείς στο σάλο των υδάτων

που διαρκώς πληθαίνει τη φθαρτή ζωή σου

 

Όμως η κόρη με τα τετράχρυσα μαλλιά

κάτω απ’ τον ένδοξο πέτασο του ήλιου

τριγυρισμένη απ’ τα κοράλλια της ομορφιάς

ρύθμιζε την αιώνια κυκλοφορία την αίσθηση της αιωνιότητας

 

Μακρυά απ’ τον τόπο

Πέρα απ’ το χρόνο

Στην άυλη χώρα της προσμονής

λαμποκοπάει το πυροτέχνημα του θανάτου

και σπέρνει την εξαντλητική ένωση της σάρκας

στο πανάρχαιο μυστήριο της ηδονής

Ζούμε τη φαντασία της γαλανής ανατολής

τί μπορεί να δώσει η ανατολή ;

Λύτρωση ;

Πόνο ;

ή το μακάριο αίσθημα της υποταγής ;

 

 

 

                                                     Νίκος Αποστολίδης

 

 

 

 

[ το ποίημα

του Νίκου Αποστολίδη

« Τελευταία επιφώνηση I,II,III »

δημοσιεύθηκε στο περ.

« Ξεκίνημα »,

 ( αρχισυντάκτης: Μανόλης Αναγνωστάκης )

Θεσσαλονίκη,

Χρόνος Α΄, τεύχος 5, 1 του Μάη 1944, σ. 105-106.

 

Το ποίημα απαρτίζεται από 3 μέρη.

Εδώ μόνο το Α’ μέρος του ποιήματος ]

 

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com

[ ανάρτηση 18 Οκτωβρίου 2022 :

Νίκος Αποστολίδης, «Τελευταία επιφώνηση», ποίημα  ]