Κωστής Παλαμάς
«
Τα όνειρα »
ποίημα
δημοσίευση
(1903)
ετήσια
περιοδική έκδοση
«Οικογενειακόν
Ημερολόγιον
Εικονογραφημένον
του έτους 1903»
« Τα
Όνειρα »
– Τ’ όνειρον είμαι της ζωής εγώ, και λάμπω
Και στης αβύσσου τα έγκατα και στον
ουράνιο κάμπο,
Και το χαλίκι κι’ ο άνθρωπος, κι’ απ’ το βουνό ως τη στάλα,
Όλα τα δένει μια ψυχή κ’ είν’ όλα
τρισμεγάλα.
– Τ’ όνειρον είμαι της παλληκαριάς,
Με την πνοή μου γιγαντεύω την
πατρίδα,
Συντρίβω τους εχθρούς της κ’ είμαι
σα βοριάς,
Και κάνω κεραυνό το χέρι του
Λεωνίδα.
– Κι’ εγώ είμαι τ’ όνειρο της ομορφιάς,
το μαγικό,
Το μήλο που μαζί νεκρώνει κι’
ανασταίνει.
Όταν ο πόλεμος λυσσάη στον κάμπο
τον τρωαδικό,
Κεντάει στο δίμυτο πανί τον πόλεμον
η Ελένη.
– Τ’ όνειρο της αγάπης είμαι,
γλυκοσμίγω,
Τα πάντα κρέμουντ’ από μέ, φωλιές, κούνιες, και τάφοι,
Αμπέλι κάνω καρπερό το χέρσο το
χωράφι,
Για νά’χη πάντα πλούσιον ο θάνατος
τον τρύγο.
– Εγώ είμαι της σοφίας τ’όνειρο, περνώ
Και γέρνω και ξεχάνομαι στ’αθάνατα
βιβλία,
Μέσα στων ιδεών τον ουρανό,
Δοξολογώ του νου την παντοδυναμία.
– Τ’ όνειρο της γαλήνης είμαι, στ’
άφταστα ύψη,
Άνθος υπέρλευκο χωρίς καμιά ευωδία,
Βλέπω μακριά κατάβαθα σαν ουρανό τη
θλίψη .
Του Βούδα είμ’ ο παράδεισος και τ’
άστρο του Φειδία.
– Κ’ εγώ είμαι τ’ όνειρο του
απείρου,
Χάος που φωσφορίζει δίχως νά ’χη
αρχή
Και τέλος . είμαι τ’
όνειρο του ονείρου,
Το αμάθευτο και τ’ άπιαστο που βασανίζει
την ψυχή …
Κωστής
Παλαμάς
[ το
ποίημα
του Κωστή Παλαμά
« Τα όνειρα
»
δημοσιεύθηκε
στην ετήσια περιοδική έκδοση
«Οικογενειακόν Ημερολόγιον
Εικονογραφημένον του έτους 1903»,
Έτος
Ε΄,
( εκδότρια:
Άννα Ν. Σερούϊου )
τυπογραφείον
«Νομικής», Εν Αθήναις, 1903, σ. 56 ]
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.