Δώρα Μοάτσου - "Πρώτη Μόνωση" - ποίημα - ποιητική συλλογή "Στίχοι", 1927

 

Δώρα Μοάτσου

« Πρώτη Μόνωση »

ποίημα

ποιητική συλλογή « Στίχοι » (1927)                                          

 

 

  

 

 

                    Πρώτη Μόνωση

 

 

Απ’ το μισόγυρτο παράθυρο,

μέσ’ στ’ ανοιξιάτικο το δείλι,

γλιστρούνε γέλια, ξεφαντώματα

κι’ όλη η μυρωδιά του Απρίλη.

 

Πά στ’ άσπρα τα κρεββατοσέντονα,

δεκατριώ χρονώ παιδούλα,  

νιώθε μές στ’ άγουρο κορμάκι της

μιά πρωτογνώριστη τρεμούλα.

 

Ανασηκώνει τα μαλλάκια της

με τα κρινόλευκα χεράκια,

λες τη φιλούν με την ανάσα τους

τριανταφυλλάκια και ζαμπάκια.

 

Μά μές στην κάτασπρη ψυχούλα της,

με τη χαρά φωλιάζει η λύπη,

μές στο μεθύσι του ανοιξιάτικο

νιώθει σαν κάτι να της λείπει.

 

Σε ποιόν να πη το πόσο είναι όμορφα

τα λούλουδα και τα πουλάκια,

και στο λαιμό σαν αδελφούλα του

να ρίξη τ’άσπρα της χεράκια ;

 

Και στ’ ανοιξιάτικο σουρούπωμα,

που οι μυρωδιές τήνε κυκλώνουν,  

στο πρωτογνώρισμα της μόνωσης

τ’αθώα ματάκια της βουρκώνουν.  

 

 

 

 

 

 

 

 

1927: Δώρα Μοάτσου, «Στίχοι», τυπογρ. Π.Δ. Σακελλάριος, Αθήνα, (σ. 80), (1^η ποιητική συλλογή της)

 

 

[ το ποίημα της Δώρας Μοάτσου «Πρώτη Μόνωση», προερχόμενο από την ποιητική της συλλογή «Στίχοι», δημοσιεύθηκε στο περ. «Νέα Εστία», Αθήναι, (δντής: Γρηγόριος Ξενόπουλος), τεύχος 1, 15 Απριλίου 1927, σ. 61-62. ]

 

  ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό. )

 

 

 

 

 

 

poeta greco Ignoto

“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”

poetagreco.blogspot.com

[ ανάρτηση 10 Φεβρουαρίου 2023 :

Δώρα Μοάτσου, «Πρώτη Μόνωση», ποίημα ]