Ιουλία Ζαννάκη-Λιάλιου
" Μισεμός
"
ποίημα
ποιητική συλλογή "Στον ασκητισμό των φυτών" (1989)
Μ Ι Σ Ε Μ Ο Σ
Τα κτήματά τους, πέτρες
κλεισμένες με στήματα.
Μια σπιθαμή χώμα,
γλειμμένο απ' τις βροχές,
πληγωμένο απ' το όργωμα,
εξατμίζεται στην αλμύρα.
Τα χωράφια τους, βράχια,
π' ανεμίζουν στις θάλασσες
σκελετωμένους ξενιτεμούς.
Σέρνονται στο μισεμό
κι αδειάζουν κι ερημώνουν !
Στο τελευταίο το λιμάνι
σπασμένες αξίνες,
σχισμένα φυλλάδια :
" Νικολός, θερμαστής
Παναγής ντουκουμάνης ... "
κι ένας αλλόκοτος ήλιος
π' ολημερίς περιπαίζει τις
καταιγίδες,
ικετεύοντας τους αγέρηδες.
Ιουλία Ζαννάκη-Λιάλιου
[
το ποίημα της Ιουλίας Ζαννάκη-Λιάλιου "Μισεμός" από την ποιητική της
συλλογή "Στον ασκητισμό των φυτών", Αθήνα, 1989, σ. 27. ]
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”
[ ανάρτηση
21 Ιουνίου 2023 :
Ιουλία Ζαννάκη-Λιάλιου,
« Μισεμός »,
ποίημα,
ποιητική συλλογή
«Στον ασκητισμό των φυτών» (1989) ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.