Λάμπρος Πορφύρας
« Τα
Ερημοκλήσια »
ποίημα
δημοσίευση 1900 περ. « Το Περιοδικόν μας »
ΤΑ ΕΡΗΜΟΚΛΗΣΙΑ
Είνε στα ερημοκλήσια, που
γκρεμίζουνε,
Θλιμένες Παναγιές, χλωμές εικόνες,
Και μοναχά αγαπούνε τ’
αγριολούλουδα
Κρινάκια, κυκλαμιές, σπάρτα,
ανεμώνες.
Θυμιατηράκια αγροτικά κ’ εφήμερα,
Ώσπου η θερμή ευλάβεια τα μαράνη,
Την άνθινή τους την ψυχή
σκορπίζουνε,
Ψυχομαχώντας, σ’ άϋλο λιβάνι.
Τα δάκρυά του, όποιος πάει μ’ αγριολούλουδα,
Στο πρώτον άγγιγμά του, ανοίγει η
πόρτα,
Που ολόγυρα οι φωληές την επλουμίσανε
Της λησμονιάς την κέντησαν τα χόρτα
Ανοίγει η πόρτα έτσι, που συνήθισε
Να την ανοίγη μόνον ο αγέρας.
Σάμπως να την ανοίγη η Παναγιά
Με την ανησυχία γλυκειάς μητέρας,
Χαροκαμένης γρηάς, που τη
λησμόνησαν
Στο έρμο φτωχικό της, και προσμένει
Κάποιους, να’ρθούνε πέρα από μιά θάλασσα
Αιώνια σκοτεινή, φουρτουνιασμένη …
Λάμπρος Πορφύρας
[ το
ποίημα
του
Λάμπρου Πορφύρα
« Τα Ερημοκλήσια
»
δημοσιεύθηκε
στο περ.
« Το Περιοδικόν μας »,
Εν
Πειραιεί,
( δντής: Γεράσιμος Βώκος ),
τεύχος
15 Φεβρουαρίου 1900, σ. 10. ]
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ
ΠΟΙΗΤΗΣ”
[ ανάρτηση 29 Νοεμβρίου 2022 :
Λάμπρος
Πορφύρας, «Τα Ερημοκλήσια», ποίημα ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.