Νίκος Πολυμενάκος
« Εραστές
ονείρων… »
ποίημα
εραστές ονείρων…
Κάθε φορά που επιχειρώ
να αφουγκραστώ το αύριο
κάποιο σαγηνευτικό τραγούδι της
σιωπής
απλώνει περίτεχνα τις νότες του
κι αρχίζει να χορεύει
με λέξεις παλιομοδίτικες και
φθαρμένες,
λέξεις της νιότης μας της πρώτης.
Λέξεις που ερωτοτροπούν περίτεχνα
με τα αισθήματα,
λέξεις που σμιλεύονται
από τη φαντασία κα τη μνήμη.
Κι από αυτόν τον πόθο και το
σμίλεμα
γεννιούνται
ξεθωριασμένες φωτογραφίες,
σε ασπρόμαυρο φόντο,
για ένα ταξίδι
με αφετηρία τα ακρόριζα της
ψυχής
και προορισμό τα ακροούρανα.
Κι εμείς καλλιτεχνίτες
και του ονείρου εραστές
στης λήθης το πηγάδι
αχόρταγα να πίνουμε νερό,
και να μη λες και να μη θες να
ξεδιψάσεις…
Μνημοφύλακες
ή απαρηγόρητοι εραστές
ονείρων,
ονείρων
που δεν πρόκαμαν να λάμψουν
ή έσβησαν πριν γεννηθούν;…
Νικόλαος Γ. Πολυμενάκος
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ
ΠΟΙΗΤΗΣ”
[ ανάρτηση 28 Μαϊου 2024 :
Νίκος Πολυμενάκος
« Εραστές ονείρων… »
ποίημα ]
